Το μεγάλο κανόνι

            
ΤΟ   ΜΕΓΑΛΟ  ΚΑΝΟΝΙ

Μακρύ κανόνι ξύπνησε και γύρισε τα χρόνια

ξυπνά τους άλλους που’φυγαν που είναι μακριά

και κάνε κείνους ζωντανούς που έχουν φρέσκα μπόλια

και να τους κάνεις αδερφούς αθάνατα κορμιά

Χτύπα με κρότο και τη γη ρίξε το σμπάρο τώρα

βάλε φωνή βάλε φωτιά εμπρός μη το κρατάς

το θέμα η απόφαση μη χάνεις ούτε ώρα

το Μεσολόγγι ξύπνα το εμέ αν μ’αγαπάς

Θέλω να βρω τ’αδέρφια μου τους φίλους τους χαμένους

τα σάλτσινα τη φτώχια μου παιδιά που’χουν χαθεί

της γειτονιάς παιδόπουλα ανθρώπους ξεχασμένους

κανόνι χτύπα δυνατά η γη για να σχιστεί

Έχεις σκοπό έχεις πνοή για βάλε το σημάδι

μαντείο σαν ανέκραξε χρησμό με προσταγή

κανόνι θύμωσε μωρέ και ρίξε στο σκοτάδι

να λάμψει η νύχτα με φωτιά να γίνει σαν αυγή

Και εθελοντής στη σκέψη μου να γράψω το τραγούδι

με δάκρυα μνημόσυνα στις μνήμες τις πολλές

κλωσόπουλο η σκέψης μου αρχίζει να’χει χνούδι

και ο καημός ξεσκέπασε εικόνες απ’ το χθες

Στο μνήμα εξεφύτρωσε για σε ο άσπρος κρίνος

δαφνόφυλλα εσκέπασαν τις μνήμες τις παλιές

όλα τα χρόνια έμεινε αθάνατος ο ύμνος

μπαρούτι κρότοι θέριζαν τις Τούρκικες ορδές

Κανόνι όπου έκανες τη νύχτα σου σαν μέρα

η πόλη ζητωκραύγαζε παιδιά ελευθεριά

γελούσε όποιος έτρωγε αδέσποτα τη σφαίρα

σιγά τη συμφορά

Μεσολογγίτης έγραψε στο κόσμο ιστορία

δυό δρασκελιές ο χάντακας και όμως κραταιός

το Μεσολόγγι κράτησε με όπλο την ανδρεία

παγκόσμιος σεβασμός 

 ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ