Η ραπτομηχανή

                    Η ΡΑΠΤΟΜΗΧΑΝΗ

Τεχνίτρα συ στο ράψιμο μια προίκα για την κόρη

μια σκέψη που δεν σταματά και βράδυ και πρωί

μια θάλασσα κυματιστή κι αυτή ένα βαπόρι

κεντά υπομονή

γαζί που τρέχει μηχανή νανούρισμα σε κούνια

τραγούδι όμορφο θα πει βελόνι που κεντά

πόσα προικιά δεν έραψε φορτίο μέχρι μπούνια

η κόρη τραγουδά

αθάνατα προικιά εσείς πολύχρωμα σιγκούνια

ζωγράφου θέμα κλέψατε ο πίνακας μεθά

κι ο ήχος στο πεντάγραμμο οι νότες του κουδούνια

καρδιά όπου σκιρτά

και συ μηχάνημα φτωχό χωρίς μιλιά δουλεύεις

τα βάσανα όπου κεντάς τα κάνεις μυστικά

τα όνειρα δεν μαρτυράς αλλά εσύ χαϊδεύεις

βελόνα σου κεντά

μια συντροφιά στη κάμαρα ο ήχος σου κρατάει

το ίσο που δεν σταματά διάλογο κρατά

στη μοναξιά για τα προικιά επίμονα ζητάει

να έχει αγκαλιά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ