Η ΒΑΡΑΣΟΒΑ
*Στην ανατολική πλευρά της Λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου, βρίσκεται ένα από τα ομορφότερα αλλά και από τα πιο τραγουδισμένα βουνά της Αιτωλίας. Η Βαράσοβα ή ο Βαράσοβας των ανδρειωμένων το βουνό! Ένα βουνό στενά δεμένο με τους μύθους και τους θρύλους της περιοχής.
*Η Βαράσοβα θεωρείται το βουνό των αναρριχητών. Είναι περιοχή Natura 2000, και στις απόκρημνες βραχώδεις πλευρές της βρίσκουν καταφύγιο σπάνια πουλιά, όπως όρνια, αητοί, πετρίτηδες, βραχοκιρκίνεζα, ποντικοβαρβακίνες, φιδαητοί, ψαλιδιάρηδες, τσίφτιδες κ.ά.
Το στενότοπο ενδημικό φυτό της Βαράσοβας
ΚΕΝΤΑΥΡΕΙΑ
Η περιοχή της Βαράσοβας είναι φημισμένη επίσης για το σπάνιο στενότοπο ενδημικό φυτό της, τη Κενταύρεια του Χελδράιχ .Είναι φυτό που ανήκει στη Τάξη Asterales και στην Οικογένεια Compositae . Στενότοπα ενδημικά, λέγονται τα ενδημικά φυτά που έχουν μικρή επιφάνεια εξάπλωσης και είναι ικανά να επιδέχονται πολύ μικρές περιβαλλοντικές αλλαγές στο χώρο τους. Η Centaurea heldreichii, που ζει στη Βαράσοβα, καταλαμβάνει μια επιφάνεια που δεν ξεπερνά τα 10 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το φυτό είναι πολυετής πόα, που φυτρώνει αποκλειστικά στα βράχια σε υψόμετρο από 3μ. έως 650μ. Κυρίως προτιμάει τους ασβεστολιθικούς βράχους, τις σχισμές, τους απόκρημνους βράχους μέχρι πολύ κοντά στη θάλασσα. Ανθίζει το Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο. Είναι εντομόφυλο και για τη μεταφορά της γύρης της χρησιμοποιεί κυρίως τις μέλισσες.
Το ύψος του φυτού φτάνει τα 30εκ. και τα άνθη του είναι ρόδινα – ιώδη
ΟΡΝΙΟ
Το Όρνιο είναι ένας εκπρόσωπος των γυπών του Παλαιού Κόσμου, με κατακερματισμένη περιοχή κατανομής, η οποία καλύπτει μεγάλα τμήματα της νοτιο-δυτικής Παλαιαρκτικής. Το Όρνιο εντοπίζεται σε περιοχές με ζεστό κλίμα αλλά μπορεί να ανεχθεί δριμύτερες συνθήκες όπως κρύο, βροχή, ομίχλη ή ακόμα και χιόνι προκειμένου να βρεθεί σε ευνοϊκές συνθήκες ανάζητησης τροφής ή αναπαραγωγής.
ΒΡΑΧΟΚΙΡΚΙΝΕΖΟ
Το Βραχοκιρκίνεζο είναι είδος γνήσιου γερακιού, που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Το βραχοκιρκίνεζο είναι από τα κοινότερα και ευκολότερα προσαρμόσιμα γεράκια της ελληνικής πανίδας. Πρόκειται για πτηνό των πεδινών και ανοιχτών οικοτόπων, όπως οι ερεικώνες, οι θαμνώδεις εκτάσεις και ελώδεις περιοχές.
*Το βραχοκιρκίνεζο, όπως και όλα σχεδόν τα γεράκια, εμφανίζει φυλετικό διμορφισμό, ιδιαίτερα στους χρωματισμούς.
- Μήκος σώματος: 30-39 εκατοστά.
- Άνοιγμα πτερύγων: 65-84 εκατοστά.
- Βάρος (αρσενικό): 136-155-(252) γραμμάρια.
- Βάρος (θηλυκό): 154-185-(314) γραμμάρια
ΠΟΝΤΙΚΟΒΑΡΒΑΚΙΝΑ
Η ποντικοβαρβακίνα είναι ένα αρπακτικό πτηνό γεμάτο χάρη, το οποίο προτιμά τις δασωμένες πλαγιές λόφων. Πετάει αργά και έχει μικρή πιθανότητα να πιάσει τη λεία της εν’ κινήσει. Η συνήθης τακτική που υιοθετεί είναι να κουρνιάζει ακίνητη σ’ ένα κλαδί μεγάλου δέντρου, με τα σημάδια της να αποτελούν το τέλειο καμουφλάρισμα, τα οποία την καθιστούν σχεδόν αόρατη. Είναι υπομονετικό πουλί, απόλυτα ικανοποιημένο να κάθεται για ώρες ολόκληρες έως ότου ένα νεαρό κουνέλι, ένας αρουραίος ή ένα ποντίκι κατά τύχη περνάει από κάτω. Τότε εφορμά πάνω στην ανυποψίαστη λεία της. Η κραυγή της Ποντικοβαρβακίνας, που μοιάζει με νιαούρισμα, είναι χαρακτηριστική καθώς αεροπετά στον ουρανό, φωνάζοντας συχνά.
ΦΙΔΑΕΤΟΣ
Ο Φιδαετός είναι είδος αετού και το μοναδικό είδος κιρκαετού, που απαντάται στον ελλαδικό χώρο. Ο Φιδαετός ανήκει στα ημερόβια αρπακτικά πτηνά του Παλαιού Κόσμου. Ο κύριος όγκος του πληθυσμού βρίσκεται στη δυτική και νότια Κεντρική Παλαιαρκτική, ενώ στα βόρεια φθάνει μέχρι το γεωγραφικό πλάτος των 60°, περίπου. Οι περιοχές αναπαραγωγής του Φιδαετού κυμαίνονται από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι το υψόμετρο των 2000 μέτρων περίπου. Η διατροφή του Φιδαετού είναι πολύ εξειδικευμένη. Τρέφεται κατά 95% με φίδια και, η ανατομία των ποδιών του είναι προσαρμοσμένη σ’αυτό. Ο Φιδαετός αποκτά αναπαραγωγική ωριμότητα στα 3-4 χρόνια και είναι μονογαμικός στις περισσότερες περιπτώσεις. Η περίοδος αναπαραγωγής αρχίζει στην Ευρώπη περίπου στα μέσα Μαρτίου (στην Ελλάδα στα μέσα Απριλίου), ενώ στις ασιατικές περιοχές με το πέρας των μουσώνων, στις αρχές Νοεμβρίου.
ΨΑΛΙΔΙΑΡΗΣ
Ο Ψαλιδιάρης είναι είδος ικτίνου που απαντάται στον ελλαδικό χώρο. Ο ψαλιδιάρης είναι ενδημικός στη δυτική Παλαιαρκτική, με τον ευρωπαϊκό πληθυσμό του να καλύπτει το 95% του παγκοσμίου. Είναι ένα κυνηγός που συχνάζει σε ανοικτούς χώρους και αναζητά την τροφή του με σχετικά χαμηλές και αργές αερολισθήσεις, σαρώνοντας συστηματικά για θήραμα. Έχει τη βιολογική δυνατότητα να αναπαραχθεί από το 1ο έτος της ηλικίας του, συνήθως όμως αυτό συμβαίνει από το 3ο έτος, ενώ εμφανίζονται και αποκλίσεις στη μονογαμία ή πολυγαμία των ζευγαριών, με την πρώτη περίπτωση να αποτελεί την πλειονότητα. Η αναπαραγωγική περίοδος ξεκινάει από τα μέσα Μαρτίου στις νότιες περιοχές, μέχρι τις αρχές Μαΐου στα βόρεια.
ΤΣΙΦΤΗΣ
Ο Τσίφτης είναι είδος ικτίνου που απαντάται στον ελλαδικό χώρο. Ο Τσίφτης, γενικότερα ως είδος, απαντάται σε όλες τις ηπείρους πλήν της Αμερικής και, υπό μία έννοια, αποτελεί το πλέον επιτυχημένο αρπακτικό πτηνό παγκοσμίως. Η επιλογή του θηράματος εξαρτάται από το φυσικό περιβάλλον του εκάστοτε υποείδους. Οι πληθυσμοί κοντά σε νερό επιλέγουν κυρίως μικρά ζώα και ψάρια, ειδικά στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη, όπου τα ψάρια μπορούν να φθάσουν στο 80% του συνολικού βάρους τροφής, ενώ το υπόλοιπο συμπληρώνουν μικρά πτηνά και θηλαστικά. Κάποιες φορές ψαρεύει όπως ο Ψαραετός. Η εποχή αναπαραγωγής του Τσίφτη εξαρτάται από το υποείδος και, άρα, από τη γεωγραφική περιοχή φωλιάσματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου