ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ – ΕΝΟΤΗΤΑ 5Η: «Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ, ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ» , Ι. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ Μαρίνας – Ελένης Βοτσαΐτη  - Β΄ Γυμνασίου Ευηνοχωρίου

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Ενώ εσύ έχεις ένα ζεστό σπίτι, το έσχατο καταφύγιο ενός άλλου είναι μια παγωμένη γωνιά στο σκοτεινό πεζοδρόμιο. Ενώ εσύ έχεις ένα πιάτο φαγητό, κάποιος άλλος προσπαθεί να χορτάσει με αποφάγια των σκουπιδιών. Ενώ εσύ ξεκουράζεσαι σε ένα πουπουλένιο στρώμα,το παιδί που είδες το πρωί να ζητά λίγο από το υστέρημά σου, προσπαθεί να ζεστάνει τα γυμνωμένα του πόδια.

Όμως εσύ, ο ισχυρός άνθρωπος, τι κάνεις γι’ αυτό; Ενδιαφέρεσαι για τον συνάνθρωπο που ταλανίζεται και βιώνει φρικτές καταστάσεις; ΟΧΙ! Απλά αποξενώνεσαι εντελώς από τα αισθήματα συμπόνιας που μπορεί να νιώσεις, μεταμορφώνεσαι σε έναν κενό, αλαζόνα, πλεονέκτη και ζητάς, συνεχίζεις να ζητάς ακόμη περισσότερα από αυτά που έχεις. Ζητάς, συνεχίζεις να ζητάς, ώσπου στο τέλος γεμίζεις από υλικά αγαθά ενώ στραγγίζεις την καρδιά σου από την ελεημοσύνη. Αισθάνεσαι το πικρό κάλλος του πλούτου να σε αγκαλιάζει αλλά νιώθεις άδειος.

Ξέρεις γιατι; Γιατί γνωρίζεις πως έπρεπε να βοηθήσεις εκείνο το παιδί. Έπρεπε να δώσεις μισή από τη σοκολάτα σε εκείνη τη γυναίκα με το μωρό στην αγκαλιά. Έπρεπε και πάντα θα πρέπει. Μπορείς να ζωγραφίσεις ξανά χαμόγελα σε πρόσωπα πολλών ανθρώπων. Μαζί τους θα νιώσεις όμορφα. Ίσως μπορέσεις να ξαναγεννηθείς.

Αξίζει να μουλιάσεις την ψυχή σου στην ομορφιά της ελεημοσύνης. Αξίζει να βοηθάς γιατί έτσι βοηθιέσαι και εσύ.

   

Σκίτσο: Σπύρος Λαζής – Β΄ Γυμνασίου

Σκίτσο: Δημήτριος Παλασκώνης –Β΄ Γυμνασίου